Tuinkamer in stationsgebied
Bij Station Leiden Centraal ligt een tijdelijke kweektuin voor het Leidse Singelpark. De prominente groene plek is omgedoopt tot ‘The Field’ en fungeert als aanjaaglocatie van de duurzaamheidsambities voor het stationsgebied. Deze filmische setting vormt het decor van een paviljoen dat als ’tuinzaal’ is ingepast in het bestaande groen en daar zowel binnen als buiten een inspirerende plek biedt voor ontmoeting.

Herwonnen
Het low-budget paviljoen toont de potentie van hergebruik op vele manieren. Zo werd de stalen draagstructuur gedemonteerd bij de sloop van een laboratorium van de Universiteit Leiden en vertelt over het nut van donorstaal. De vloer bestaat uit klinkers die al op de locatie aanwezige waren, aangevuld met lokaal gebruikte betonnen rijplaten die tevens dienst doen als demontabele fundering. De gevels zijn samengesteld uit kozijnen en vloerbalken uit twee gesloopte scholen en laten de waarde van herwonnen hout zien. De entreepui heeft eerder dienst gedaan als mock-up voor het Gare Maritime van Neuteling Riedijk Architecten.

Sterkte door samenhang
Als toonbeeld van het material-based design is in samenwerking met IMd raadgevend ingenieurs een dakconstructie bedacht van hergebruikte standaard multiplex platen. Om de benodigde overspanningen te behalen met de beperkte plaatlengtes is een inventief dragend grid ontworpen geinspireerd op de Da Vinci Knoop. Door het toepassen van sleufverbindingen ontstaat een sterk raamwerk van elkaar ondersteunende delen dat tevens demontabel is en minimale verbindingsmiddelen nodig heeft.
De beperkingen van het materiaal zijn zo omgevormd tot een expressief element dat voor een sterke ruimtelijk samenhang zorgt.